Wat is de betekenis van Soul?

soul - Zelfstandignaamwoord 1. (muziek) een muziekstijl die in de jaren vijftig en zestig ontstond uit rhythm-and-blues en gospelmuziek bij de Afro-Amerikaanse bevolking in het zuiden van de Verenigde Staten Woordherkomst van het Engels

Soul - muziek die uit de ziel komt, dikwijls geïnspireerd op de blues en meestal met een sterk swingend karakter. Ontstaan in de jaren zestig, vooral populair geworden met James Brown.

Soul is een muziekgenre dat zijn oorsprong vond in het Zuiden van de Verenigde Staten vanaf de late jaren vijftig. Het is een mengelmoes van gospelinvloeden en rhythm-and-blues. Er is binnen de soul nog een onderscheid te maken tussen een aantal substijlen die afhangen van de plaats waar de muziek vandaan komt. Vooral de platenmaatschappijen uit de...

Sterk door gospel beïnvloede richting in rhythm & blues, voornamelijk gekenmerkt door emotionele zang. Een groot deel van de vertolkers van deze stijl (bijv. Solomon Burke en Aretha Franklin) was afkomstig uit kerkelijke milieus, waar rhythm & blues als 'duivelse' muziek werd beschouwd. Om conflicten met de kerkelijke achterban te voork...

zie ziel.

[Am. = lett.: ziel] bep. soort popmuziek, een combinatie van rhythm and blues (z.a.) en gospelsong (z.a.), in muzikaal en emotioneel opzicht gekenmerkt door spontaneïteit en ongeremdheid.

(soulmuziek) Afro-Amerikaanse muziek

‘muziek die van binnenuit komt’ (Ray Charles), rechtstreeks uit de ziel (het woord zegt het al), vaak geïnspireerd op de blues, meestal met een sterk swingend karakter.

Neshomeh.