Wat is de betekenis van snikken?

snikken - regelmatig werkwoord uitspraak: snik-ken 1. huilen waarbij je stotend ademhaalt ♢ plotseling begon ze verdrietig te snikken Regelmatig werkwoord: snik-ken ik snik jij/u snikt...

v., snokke, snokje, snikke, snikje, hikje; aanhoudend —, snokkerje, snikkerje.

...

(snikte, heeft gesnikt), 1. hikkende krampachtige bewegingen maken bij het schreien, en vand. als term voor schreien: zij snikte hevig; 2. snikkende zeggen: „nog nooit,” snikte zij; 3. (gew.) schokkende bewegingen maken; — de molen snikt, maalt zeer langzaam, staat bijna stil.

snikte, h. gesnikt (1 hikkend schreien; 2 snikkend in bet. 1 iets zeggen): 1. het kind begon te snikken; 2. ja, snikte zij.

('snikkən) (snikte, heeft gesnikt) [~ snakken] 1. hikkend schreien : een -d kind. 2. snikkend spreken : nog nooit, snikte zij.

...

...

SNIKKEN - (snikte, heeft gesnikt), hard en met eene hikkende beweging der keel schreien, hikken : zij snikte hevig; — (gew.) de molen snikt, maalt zeer langzaam, staat bijna stil.