Wat is de betekenis van sluimeren?

sluimeren - regelmatig werkwoord uitspraak: slui-me-ren 1. licht slapen ♢ ik lag te sluimeren, toen de wekker afging 2. aanwezig zijn, zonder dat het direct te zien is ♢ er sluimert een groot ta...

v., slomje, slomkje, slûmje, slûmkje, slommerje, slûmerje, slûgje, drôgje, dodzje.

...

(sluimerde, heeft gesluimerd), 1. zacht, doch onvast slapen, dutten : nog een ogenblik en ze sluimert; hij sluimert reeds in 't graf, hij is reeds dood en begraven; 2. verborgen aanwezig zijn ; tijdelijk niet actief, buiten werking zijn: in die jongen sluimert een voortreffelijke aanleg; de sluimerende partijschappen...

sluimerde, h. gesluimerd (zacht en losjes slapen).

('sluimsrsn) (sluimerde, heeft gesluimerd) 1. licht, zacht slapen : een -d kindje. Syn. ➝ dommelen. 2. niet waakzaam zijn : een -d geweten. 3. nog bijna onmerkbaar aanwezig zijn : in die jongen sluimert een voortreffeliike aanleg.

...

...

SLUIMEREN - (sluimerde, heeft gesluimerd), zacht, doch onvast slapen, dutten: een uurtje sluimeren; (fig.) hij sluimert reeds in yt graf, hij is reeds dood en begraven; — in dien jongen sluimert een voortreffelijke aanleg, hij heeft een voortreffelijken aanleg, waarvan nu pas blijken komen. SLUIMERING, v. het sluimeren; dutje.