Wat is de betekenis van sloom?

sloom - bijvoeglijk naamwoord 1. traag en futloos ♢ ik word altijd erg sloom als het zo warm is 1. een slome duikelaar [een sufferd] Bijvoeglijk naamwoord: sloom ... is...

...

bn. bw., suf, niet flink, slap, niet actief: hij is wel netjes, maar te sloom in zijn werk; op slome toon spreken, voorlezen', — een slome, een slof mens (voor slome duikelaar zie Slome).

langzaam.

bn., bw.; slomer, sloomst (langzaam, slaperig, lijzig, suf, vervelend): een redevoering, voorgedragen op een slome toon; als zn.: een sufferd, een slome.

sloom - (argot), langzaam, sukkelig, sufferig; „sloome duikelaar” : iemand, die door zijn sukkeligheid, luiheid en gebrek aan durf ondergaat.

...

SLOOM - bn. bw. dom, suf, soezig; de agenten kwamen sloom netjes aanstappen; sloome duikelaar; op sloomen toon spreken, voorlezen, saai, vervelend.