slippen - regelmatig werkwoord uitspraak: slip-pen 1. greep op het wegdek verliezen en daardoor niet meer rechtdoor rijden ♢ de auto slipte op de gladde brug en dook de sloot in Regelmatig werkwoord: slip-pen ik slip...

slippen: wegglijden, uitschuiven.

(onov ww; slipte; h. en is geslipt) - (van een fietswiel) uitglijden, wegglijden: zijn fiets slipte op de gladde weg.

(slipte, heeft en is geslipt), 1. wegglijden, wegglippen: het anker slipt, pakt niet, houdt niet; een touw laten slippen, door de handen laten glijden; iets laten slippen, het opgeven of zich er niet meer mee bemoeien ; de goede gelegenheid laten slippen, ontsnappen, er geen gebruik van maken; — door de vingers...

glippen, uitglijden; zijwaarts uitglijden (fiets auto).

1° Van landvoertuigen, is het uitglijden der wielen. ➝ Slipgevaar. 2° S. van een vliegtuig noemt men het zijdelings doen glijden van een vliegtuig om dit bij het zweven snel hoogte te doen verliezen bij geringe voorwaartsche verplaatsing.

slippen - glippen, uitglijden; zijwaarts uitglijden van een fiets of automobielband.

Maken van een sleuf in het einde van een stuk hout, zodat een open pengat ontstaat.

SLIPPEN - (slipte, heeft geslipt), glijden, uitglijden: mijn fiets, ik slipte, door de gladheid gleed mijn fiets uit; — het anker slipt, pakt niet, houdt niet; — een touw laten slippen, door de handen laten glijden; —iets laten slippen, iets opgeven, van iets afkomen; — de goede gelegenheid laten slippen, ontsnappen, er ge...