Wat is de betekenis van slaken?

slaken - regelmatig werkwoord uitspraak: sla-ken 1. het geluid ervan laten horen ♢ de meisjes slaakten een gil Regelmatig werkwoord: sla-ken ik slaak jij/u slaakt ...

Een slaak is een rustig onbewogen water. Het woord komt ook als eigennaam voor en is verwant met het werkwoord slaken. Dit slaken kwam reeds in het Middelnederlands voor in de betekenis: slap maken, losmaken, ontslaan, lenigen. Het daarbijbehorende bijvoeglijke naamwoord luidt in het Middelnederlands: slac: slap, los, traag. Het Engels kent to slak...

v.; een zucht —, in sucht (op)lûke, litte.

(slaakte, heeft geslaakt), 1. (litt. t.) (banden) losmaken: iemands boeien slaken. 2. (woorden of een geluid) laten uitgaan, uiten: kreten, zuchten slaken; 3. (Barg.) (onoverg.) vrijkomen.

slaakte, h. geslaakt (van slak IV: 1 losmaken, een band of andere bevestiging; 2 loslaten, vrijlaten; inz. van woorden, geluid: uiten): 1. iems. boeien slaken, lit. t.; 2. een zucht, een kreet slaken; nog lit. t., vero. de teugel slaken, vieren.

('sla:kən) (slaakte, heeft geslaakt) [slak III] 1. losmaken : banden, boeien -. 2. uiten, lozen: een kreet, zucht -.

(losmaken), denominatief van ’t oude slaeck — slap, los; vergelijk het Slaak (in Zeeland): de ondiepte, waar de golven slaeck, slap worden. Vandaar: een zucht slaken (los maken); de boeien slaken; iemand slaken uit de gevangenschap.

(losmaken), denom. van ’t oude slaeck = slap, los. — Vgl. het Slaak (in Zeeland): plaats in zee, waar de golven bedaren, slap, „slaeck” worden. Een zucht slaken, de boeien slaken, enz. is dus: losmaken.

...