Wat is de betekenis van singulier?

Singulier verwijst naar boven jezelf uitstijgen en onvoorzien je unieke zelf ervaren. Sociale druk kan iemand benauwen. Klemzetten binnen een opgelegde categorie, identiteit, klasse of cultuur. Genoeg is genoeg, jullie kunnen de pot op. Ik (!) ben er ook nog. Dergelijke emotionele uitbarstingen gaan soms in singulier gedrag over. Een singuliere emo...

singulier - Bijvoeglijk naamwoord 1. bijzonder, uitzonderlijk, merkwaardig, ongewoon Antoniemen regulier Verwante begrippen singulariteit

[Fr., van Lat. singularis = ook: uitzonderlijk] ongewoon, bijzonder; eigenaardig, wonderlijk, vreemd, zonderling.

eigenaardig; enkel

sonderling; snaaks.

ongemeen, wonderlijk, zeldzaam.

I. zonderling, vreemd, raar, ongemeen, eigenaardig, bijzonder; zeldzaam; enkelvoudig; II. enkelvoud; au singulier, in het enkelvoud.

bn. bw. (-der, -st), 1. (thans niet zeer gewoon) zonderling, vreemd, eigenaardig: ’t is toch singulier, dat het juist zo treft. 2. (w. g.) enkel: in dit singuliere geval. 3. (wisk.) een bijzonder geval vormend; een singulier punt (in een kromme), waar een bijzonderheid optreedt.

bijzonder, ongewoon, wonderlijk, eigenaardig.