Schonkig
bn. (-er, -st), met grove beenderen: een schonkige kerel.
M. J. Koenen's (1937)
bn. (met grove schonken, benig, met een zwaar beenderengestel): een schonkige kerel, een schonkig paard.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: