Wat is de betekenis van Schoffelen?

(1991) (Amsterdam, stud.) eten. • (Albert Gillissen & Paul Olden: Het eerste Nederlandse Studentenwoordenboek. 1991) • (https://yoo.rs/studententaal-by-lissa, 27/08/2015)

Schoffelen - op een onelegante manier spelen.

(schoffeld, geschoffeld) in België ook: gejaagd zijn, iets haastig doen, gulzig eten, met schuifelende bewegingen ergens iets stoppen, wegmoffelen.

1. (Iets) met schuivende bewegingen ergens brengen of stoppen; in de aanh. bep.: wegmoffelen; - ook intrans.: schuifelende bewegingen maken, schuifelen. Ze schoffelde den brief in den schortezak, STREUVELS 1962, 10. 2. (Iets) haastig of jachtig verrichten; - ook intrans.: haastig, gejaagd te werk gaan. 3. M. betr. t. speelkaarten: schudden.

Onder s. wordt verstaan het m.b.v. schoffels ondergronds afsnijden van onkruidwortels, waardoor de onkruiden worden vernietigd. Soms heeft zich op bepaalde gronden een korst gevormd, die de luchtcirculatie in de grond belemmert. Bij het s. wordt deze korst verbroken, hetgeen een structuurverbetering van de bovengrond betekent. Bij het s. werken de...

v., skoffelje, (t)sjoele; de aardappelen, bieten één keer —, de ierappels, biten trochslaen.

...

I. (schoffelde, heeft geschoffeld), met een schoffel van onkruid reinigen: de tuinpaden schoffelen; — (abs.) met de schoffel werken. II. (schoffelde, heeft geschoffeld), A. onoverg., 1. (met de voeten) schuifelen; 2. (w. g.) langzaam, met schuifelende voeten lopen, slenteren; 3. (gew., Zuidn.) haastig, gejaagd te werk gaan, zich beweg...

I. schoffelde, h. geschoffeld (werken met een schoffel); de paden schoffelen. II. schoffelde, h. geschoffeld (1 schuivend voortbewegen; 2 knikkeren of koten: de knikker of de koot door een duw met de rug van de vinger voortbewegen; 3 schuifelende bewegingen maken); 1. ze schoffelde haar vinger door de korreltjes; 2. de knikkers een voor een schoff...