Wat is de betekenis van Schipbrug?

brug die gevormd wordt door onderling verbonden vaartuigen, die op enige afstand van elkaar verankerd liggen. Hierbij rusten de draagbalken van het wegdek op de schuiten, die pontons worden genoemd. Een schipbrug is meestal een noodbrug; een oprukkend leger maakt er veel gebruik van, omdat ze snel kan worden aangelegd.

s., skipbrêge.

v. (-gen), brug gevormd door onderling verbonden platboomde vaartuigen op enige afstand naast elkaar verankerd, waarover een bruggedek ligt.

zie Brug.

v. schipbruggen (brug, geslagen op naast elkaar liggende, verankerde platboomde vaartuigen): de schipbrug over de Rijn.

brug, gebouwd op verankerde pontons, platboomde vaartuigen, die naast elkaar liggen.

of pontonbrug is een brug, rustende op naast elkaar verankerde vaartuigen (pontons). Om de scheepvaart door te laten moet een gedeelte uitvaarbaar zijn. Bij sterk wisselende rivierstanden worden meerdere toegangssteigers van verschillende hoogte gemaakt en wordt de brug naar behoefte verhaald.

('schib) v. (-gen) brug bestaande uit naast elkander verankerde platboomde schepen waarover een dek ligt: de te Arnhem over de Rijn.

Eene brug, samengesteld uit een rij vaartuigen, die naast elkander zijn gelegd, verbonden door een houten brugdek.