Wat is de betekenis van schichtig?

schichtig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: schich-tig 1. angstig omdat het verkeerd af kan lopen ♢ schichtig keek de dief om zich heen 2. wie gauw schrikt ♢ het jonge veulen was nog erg schich...

adj. & adv., skoftich, wif, skril(lich), skrutel, tsjel-, kjelreauwich, huftich, huijich, jenstich, jinstich, spoek(er)ich, spoeksjoch, spoeksjoggerich; — worden, zijn, spoeksjen, skrute, skrilje; niet — bij trams (v. paarden), trammak.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. (veroud.) haastig; met snelle, onverwachte beweging; 2. schuw, vreesachtig, schrikachtig: een schichtig paard ; schichtig worden; schichtige blikken.

1. bn. (schuw, schrikachtig): een schichtig hert; de paarden werden 2. bw. (op schuwe, schrikachtige wijze): de kinderen keken naar ons en vertrouwelijk naar de eenden.

('schichtəch) bn. en bw. (-er, -st) [➝ schicht I] 1. Veroud. snel, vlug. 2. vreesachtig, schrikachtig, schuw: een veulen; omkijken.

bn. en bw. (-er, -st), 1. haastig; met snelle, onverwachte beweging; 2. schuw, vreesachtig, schrikachtig: een paard.

...

Schichtig - bn. bw. (-er, -st), schuw, vreesachtig, schrikachtig : een schichtig paard; — onbesuisd snel: schichtig liep hij den hoek om en pardoes tegen mij aan. SCHICHTIGHEID, v. (...heden).