scheppen
scheppen - onregelmatig werkwoord, regelmatig werkwoord uitspraak: schep-pen 1. het maken, laten ontstaan ♢ God schiep de wereld in zeven dagen 1. werkgelegenheid scheppen [zorgen dat er banen kome...
Muiswerk Educatief (2017)
scheppen - onregelmatig werkwoord, regelmatig werkwoord uitspraak: schep-pen 1. het maken, laten ontstaan ♢ God schiep de wereld in zeven dagen 1. werkgelegenheid scheppen [zorgen dat er banen kome...
Ditte Simons en Hans Heestermans (2014)
bij het vechten met de nek opvangen en over de rug gooien: Kom hier, as je durreft; zal ’k je skeppe! ABRAMSZ 35. Dat velen Jordanezen en Joden) zeer bedreven waren in het ‘scheppen’, de eilanders daarentegen in een vechtmethode, waarbij de jas werd aangewend, KRUIZINGA 119.
Marc de Coster (1998)
iemand - Bargoense uitdr. voor een bepaalde vechttechniek, vnl. gepraktiseerd in Amsterdam sinds begin van deze eeuw, waarbij door plotseling te bukken de tegenstander de benen onder het lichaam uitgetrokken worden. Ook wel ‘hem met het hoofd tegen de onderbuik over de kop te gooien’. Bij uitbreiding ook ‘iemand oplichten, belazeren’. De uitdr. kom...
Fa. A.J. Osinga (1952)
1. v.; (opscheppen), skeppe, s k e p t e, s k e p t. 2. v.; (voortbrengen), skeppe, s k o e p, s k e p e n; wêzenje.
Van Dale Uitgevers (1950)
I. SCHEPPEN (schepte, heeft geschept), I. overg., 1. putten, uit een vloeistof of korrelige stof met een hol voorwerp (lepel, schop, emmer) naar boven brengen of verplaatsen, ergens op of in doen: soep uit een terrine, groente op een bord scheppen: kolen op het vuur, zand op een kruiwagen scheppen; aardappelen in een zak scheppe...
M. J. Koenen's (1937)
I. schepte, h. geschept (1 putten, uit een vloeistof korrelige stof of weke massa met een hol of plat voorwerp naar boven brengen of daaruit verplaatsen; als voortgezette handeling: die stof opnemen en naar een plaats brengen of verwijderen vandaar; 2 papierbereiding: het opnemen van de vooreen vel benodigde hoeveelheid papierstof met de vorm; 3 va...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Voortbrengen uit niets. Deze bepaling geeft aan, dat het geschapene in zijn geheel ontstaat enkel en alleen ten gevolge van de werking van den Schepper, zonder dat er iets verondersteld moet worden, waarop die werking wordt uitgeoefend. Hierdoor wordt s. onderscheiden van iedere andere wijze van voortbrengen, waarbij altijd iets verondersteld wordt...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: