Wat is de betekenis van Ruisen?

ruisen - regelmatig werkwoord uitspraak: rui-sen 1. een zacht, eentonig geluid maken ♢ de wind ruist zacht door de bomen Regelmatig werkwoord: rui-sen ik ruis jij/u ruist ...

Wrijven, schuren (inz. bij het poetsen). Afl./Sam.: ruis, (gewest.) het wrijven of schuren, zwaar werk, ook: slaag, in de verb. ruis krijgen, gehad hebben-, ruising, (gewest.) pak slaag: iem. een goei ruising geven; - afruisen (Wdl.), afwrijven, afschuren, ook: afranselen.

v., rûz(j)e; zacht —, rûzelje, reauntsje; (van kokend water), singerje, raze; -d, rûzich.

...

I. (ruiste, heeft geruist), 1. naam van het geluid dat een stroom of stroming van lucht of van pen vloeistof maakt bij het gaan door of schuren langs iets of in zijn baan of bedding: de wind ruiste in, door ’t gebladerte; de bladeren ruisen; ruisend valt het graan; deze beek ruist aangenaam; regen, regen ruis; — ook...

I. ruiste, h. geruist (naam v. e. geluid, dat zowel zwaar en dof, ook woest, als licht: zacht en liefelijk kan zijn): de bomen ruisten in de wind; ‘t ruisen van het ranke riet; de wind ruist door het gebladerte; de regen ruist, heftig stromen; men hoorde van ver de golven ruisen; het ruisen v. e. beek; daar ruist een lied, weerklinkt door de...

('ruissə) (ruiste, heeft geruist) [klnb.] 1. geluid maken (als dat) van de wind die het gebladerte beweegt : de bomen ruisten in de wind; o 't van het ranke riet; het ruist in ’t lover; Ave. ruist het geurig lover. Syn. → bruisen. 2. dat geluid veroorzaken : de wind ruist door het gebladerte. 3. zwaar, dof, woest waaien : de...

(ruiste, heeft geruist), 1. naam van het geluid dat een stroom of stroming van lucht of van een vloeistof maakt bij het gaan door of schuren langs iets of in zijn baan of bedding: de bladeren ruisen; ruisend valt het graan; deze beek ruist aangenaam; ook wel voor een betrekkelijk zwaar, dof geluid: het ruisen van de zee; van kleding: het van zijden...

...