Wat is de betekenis van roepen?

roepen - onregelmatig werkwoord uitspraak: roe-pen 1. heel luid en met lange uithalen iets zeggen ♢ moeder roept dat ik moet komen eten 1. niemand voelt zich geroepen [niemand vindt dat hij het moe...

Mijn zus zit op me te roepen (pesten, las¬tig vallen). Ook: roepen om. Vroeg of laat roept iedereen op zijn moeder (om).

- op iemandroepen, iemand roepen, om iemand roepen of op iemand afgeven. Maar ik ben niet rancuneus. Ik ben een goede mens, een chique tiep, menselijk. Ik kan op een oefenveld op iemand roepen, maar dat betekent niet dat ik geen sympathie heb voor die persoon. - HN, 24-12-2002.

Beweren, kletsen, zeuren. Door gebruik te maken van het woord ‘roepen’ wordt door spreker V te kennen gegeven dat spreker N (van een andere politieke kleur) een slecht gefundeerde mening heeft. De CDA-voorman De Vries: ‘Collega Nijpels roept nu wel dat de mensen in het land na zonsondergang niet veilig meer over straat kunnen gaan...

1. In de verb. op, over iem., iets roepen, iem. roepen, om iem. roepen (inz. om hem te doen komen); ook: naar iem., iets verlangen, hunkeren; op iem., iets roemen; iem. loven, prijzen. Voor een andere zorgt dan eveneens Franske De Metser ..., die van op de dijk tegenover de stort een twee bij drie meter grote boot in de rivier stoot, en er a...

of fluiten noemt men het geluid dat bijenkoninginnen in bijzondere omstandigheden maken.

v., roppe, rôp, roppen.

...

(riep, heeft geroepen), 1. schreeuwen, een kreet, kreten slaken: roepen en tieren; de vogels fluiten en roepen; — zich hees roepen; 2. de stem luide verheffen om iets mee te delen: iets roepen; wat heeft hij geroepen?; hij riep ,,houdt de dief”: moord, brand roepen; 3. met luide st...