Rocaille
Asymmetrisch, quasi-natuurlijk ornament, grillig en schelpachtig, veelgebruikt in het Rococo dat zijn naam eraan ontleend.
Douwe Brongers & Désirée Raemaekers (2004)
Asymmetrisch, quasi-natuurlijk ornament, grillig en schelpachtig, veelgebruikt in het Rococo dat zijn naam eraan ontleend.
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Een rocaille is een 2,3-dim; kunstmatig schelp- en/of grotwerk; asymmetrisch schelpachtige versiering die typisch is voor het rococo.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Fr., van roc, andere vorm van roche = rots, van VLat. rocca] kunstmatig grotwerk, inlegwerk met steentjes of schelpen, rotswerk.
Jan Durdik en anderen (1970)
noemde men oorspronkelijk het materiaal waarmee kunstmatige grotten, sedert de renaissance een vast onderdeel in de aanleg van parken en tuinen, werden bekleed. Men sprak ook van rocaillage of coquillage. Hoewel de relatie tussen deze termen en de in de 19de eeuw opgekomen naam rococo welhaast voor de hand lig,. is het minder eenvoudig om de luchti...
Amsterdam Boek (1959)
(Frans: ’rotswerk’, ’grotwerk’), rustieke versiering, bestaande uit een grillig samen- stel van versteningen en schelpen, zie rococo – Frankrijk – architectuur.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Fr.), o. (-s), 1. grotwerk van schelpen, koralen en stenen; 2. decoratieve stijl die motieven als bij 1. verwerkt: uit het rocaille is het rococo voortgekomen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: