Wat is de betekenis van Rocaille?

2024-04-20
ABC van de kunst

Douwe Brongers & Désirée Raemaekers (2004)

Rocaille

Asymmetrisch, quasi-natuurlijk ornament, grillig en schelpachtig, veelgebruikt in het Rococo dat zijn naam eraan ontleend.

2024-04-20
Lexicon voor de kunstvakken

Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)

rocaille

Een rocaille is een 2,3-dim; kunstmatig schelp- en/of grotwerk; asymmetrisch schelpachtige versiering die typisch is voor het rococo.

2024-04-20
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Rocaille

[Fr., van roc, andere vorm van roche = rots, van VLat. rocca] kunstmatig grotwerk, inlegwerk met steentjes of schelpen, rotswerk.

2024-04-20
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Rocaille

versiering van steentjes of schelpen

2024-04-20
De grote encyclopedie van het antiek

Jan Durdik en anderen (1970)

Rocaille

noemde men oorspronkelijk het materiaal waarmee kunstmatige grotten, sedert de renaissance een vast onderdeel in de aanleg van parken en tuinen, werden bekleed. Men sprak ook van rocaillage of coquillage. Hoewel de relatie tussen deze termen en de in de 19de eeuw opgekomen naam rococo welhaast voor de hand lig,. is het minder eenvoudig om de luchti...

2024-04-20
Kunstgeschiedenis

Amsterdam Boek (1959)

Rocaille

(Frans: ’rotswerk’, ’grotwerk’), rustieke versiering, bestaande uit een grillig samen- stel van versteningen en schelpen, zie rococo – Frankrijk – architectuur.

2024-04-20
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Rocaille

kunstmatige grot van schelpkalk.

2024-04-20
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Rocaille

(Fr.), o. (-s), 1. grotwerk van schelpen, koralen en stenen; 2. decoratieve stijl die motieven als bij 1. verwerkt: uit het rocaille is het rococo voortgekomen.

Wil je toegang tot alle 18 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-20
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Rocaille

(Fr.), grot- en schulpvormig steenwerk, typisch voor de rococo-ornamentiek.