Wat is de betekenis van rieten?

Zie Hendrik

rieten - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: rie-ten 1. gemaakt van riet ♢ de boerderij heeft een rieten dak Bijvoeglijk naamwoord: rie-ten

m -> Hendrik (Zuid-Ndl.).

(riette, heeft geriet), slaan met een zwiepend stokje o.i.d. Als papa ‘t verveelde bakste hij je smoel, of hij riette je met heftig afstraffende hand (Cairo 1978b: 77). - Etym.: Vgl. AN ‘Spaanse riet’ = rotting, een stuk stengel van rotan (een palmsoort), vroeger o.m. gebr. om te tuchtigen. - Zie ook: zwepen.

adj., reiden; — schutting, reidsket (it), -skud (it).

bn., van riet, uit riet (vervaardigd): een rieten dak ; — een rieten stoel, met zitting van riet ; (ook) geheel van Spaans riet gemaakt.

bn.; van, met riet: een rieten dak; een rieten stoel, met rieten zitting.

('ri:tən) bn. 1. van riet: een – dak. 2. met rieten zitting : een – stoel.

bn., van riet, uit riet (vervaardigd): een rieten dak; een rieten stoel, met zitting van riet; (ook) geheel van rotan gemaakt.