Wat is de betekenis van reuk?

...

m., 1. het vermogen om te ruiken, om geuren gewaar te worden: het zintuig van de reuk ; een scherpe, fijne reuk hebben ; — (spr.) zijn reuk is zó fijn, dat hij de zonde wel kan ruiken, scherts. gezegd van iem. die overdreven vroom is ; — geen reuk hebben, niet ruiken; 2. (-en), dat wat men met de neus...

Reuk is een sociaal-cultureel fenomeen dat betekenis geeft aan geur en stank. Wat als aangenaam of onwelriekend wordt beschouwd, is historisch en maatschappelijk bepaald. Geur beïnvloedt onderbewust gedrag, van aantrekkingskracht tot afkeer, en versterkt sociale codes. Denk aan slechte adem, frisse deodorant, verleidelijke parfums, exotische r...

reuk - zelfstandig naamwoord 1. wat je ruikt ♢ de speurhond ging op de reuk van die zakdoek af 2. vermogen om geuren waar te nemen, om te ruiken ♢ honden hebben een betere reuk dan mensen ...

Met het waarnemen van een geur treedt de wereld op intense wijze bij de mens naar binnen. De mens kan zich nauwelijks afsluiten voor geuren: de mens móet wel ruiken. Essentiële innerlijke eigenschappen van de omringende wereld, die voor de andere zintuigen verborgen blijven, worden op deze wijze onthuld en de waarnemer velt bewust of onbewust een o...

vermoë om iets te ruik; wat mens met neus waarneem.

het zintuigelijk vermogen om vluchtige stoffen door opsnuiven gewaar te worden en als waarneming te herkennen. Het reukslijmvlies, hoog in de neusholte, bevat daartoe chemoreceptorische zenuwzintuigcellen, waarvan de uitlopers als 1ste hersenzenuw (reukzenuw, nervus olfactorus) naar de reukcentra gaan (zie ook rhinencefalon). zie ook anosmie.

s., rook; hij staat in een kwade —, der is in forkearde lucht oan him.

...