Wat is de betekenis van Reiken?

Zie Riken

reiken - regelmatig werkwoord uitspraak: rei-ken 1. iets proberen te pakken ♢ hij reikte met zijn hand naar de lichtknop Regelmatig werkwoord: rei-ken ik reik jij/u reikt ...

v., rikke.

...

(reikte, heeft gereikt), I. (onoverg.) 1. de hand naar iets uitstrekken (om het te raken of te grijpen) ik kan zo ver niet reiken, mijn hand tot daar uitstrekken ; hij kan tot aan de zolder reiken; — (fig.) hij wil met de hand aan de hemel reiken, hij begeert het onmogelijke; 2. zich tot aan zekere grens uitstrekken: ...

reikte, h. gereikt (1 aanbieden, toereiken, geven; 2 zich uitstrekken tot; 3 de hand naar iets uitstrekken): 1. elkander de hand reiken; iem. de (behulpzame) hand reiken, hem helpen; 2. zover het oog reikt, staat alles onder water; het water reikt ons tot de knieën; 3. zegsw. hij wil met de hand aan de hemel reiken, het onmogelijke doen.

(‘rei:kən) (reikte,heeft gereikt) [~ rekken] 1. de handen uitstrekken ; ik kan zo ver niet -. → hemel, maan. 2. geven, aanbieden, toereiken : elkander de hand -. 3. zich uitstrekken : het water reikte tot aan de knieën; zo ver het gezicht, het oog reikt; zijn macht reikt niet zo ver; de voortbrengselen van die nijverheid tot in de...

(reikte, heeft gereikt), 1. de hand naar iets uitstrekken (om het te raken of te grijpen): ik kan zo ver niet reiken, mijn hand tot daar uitstrekken; naar, grijpen naar, ook fig.; 2. zich tot aan een bepaalde grens uitstrekken: hij reikt hem niet aan de schouders, is meer dan een hoofd kleiner; (ook fig.) is verre zijn mindere (in kennis, in moree...

waarschijnlijk verwant met rekken, zie Recht. — Reikhalzen is: den hals rekken; vgl. klapwieken; de wieken klappen.