Wat is de betekenis van Regulier?

[Fr. régulier] I zn aan bep. regel gebonden geestelijke (kloosterling, monnik); II bn regelmatig; tot de regulieren behorend.

regelmatig; ordelijk; volgens de kloosterorde levend; kloosterling

in eigenlijk-juridische zin is een mannelijke kloosterling, die leeft overeenkomstig de regel (regula) van een orde. Meestal wordt de naam in oneigenlijke zin gebruikt, nl. voor kloosterlingen in het algemeen in tegenstelling tot seculier (wereldgeestelijke). zie Kloosterling en Kloosterwezen.

I. regelmatig, geregeld, ordelijk; deugdelijk, in orde; clergé régulier, geestelijken, die aan een orderegel onderworpen zijn; être régulier à ..., geregeld, stipt (iets doen); II. ’t regelmatige; ordegeestelijke, -broeder; soldaat van het geregeld leger.

...

(<Fr.), I. bn., 1. geregeld, regelmatig: de reguliere troepen, liet staande leger, linietroepen : — volgens een kloosterregel levend: de reguliere geestelijken, tgov. de seculiere; II. zn. m. en v. (-en), ordesgeestelijke, kloosterling; III. bw., (volkst.) recht-, ronduit; — gewoonweg : hij sloeg hem regulier een...

lid van een orde of religieuze congregatie, waarvan de leden volgens een kerkelijk goedgekeurde regel (regula) leven. In tegenstelling met seculier. Reguliere kanunniken, priesterleden van sommige oudere kloosterorden (Norbertijnen, Kruisheren), die in tegenstelling met de seculiere kanunniken het reguliere of conventuele leven leiden.

regelmatig, geregeld; ~e geestelijke, m. ordesgeestelijke of monnik.

(< Fr. régulier = regelmatig; < Lat. regularis; < regula = regel). Regelmatig; gewoon. Gebruikt in tegenstelling tot singulier. In de functietheorie synoniem met → analytisch, → holomorf, monogeen.