regter
iem. aan wie regspraak in hoër hof opgedra is; iem. wat beslis wie reg is; teenoorgestelde van linker.
H.J. Terblanche - M.A., D. Litt
iem. aan wie regspraak in hoër hof opgedra is; iem. wat beslis wie reg is; teenoorgestelde van linker.
Anthony Winkler Prins (1870)
Regter noemt men dengene, die gehouden is regt te spreken, dat wil zeggen, geschillen te beslissen, tusschen de burgers gerezen over hunne regten, alsmede om de wetten toe te passen, door den Staat ter handhaving der orde vastgesteld. In ons land wordt de naam regter meer in het bijzonder toegekend aan de leden der arrondissementsregtbanken. De alg...
I.M. Calisch (1864)
Regter, m. (-s), lid eener regtbank, magistraatspersoon; beslisser, die uitspraak doet in geschillen; de opperste -, God. *-AMBT, o. betrekking -, waardigheid van regter. *-LIJK, bn. en bijw. tot eenen regter behoorende, van eenen regter; tot het regtswezen behoorende; de -e magt, de regters; -e inrigting, organisatie, zamenstelling en bevoegdheid...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: