Wat is de betekenis van Reflexief?

I zn (taalk.) wederkerend werkwoord; II bn 1 (taalk.) wederkerend; 2 bespiegelend.

wederkerend (werkwoord)

Een relatie is reflexief als ieder element (uit het D O M E I N van de relatie) de relatie tot zichzelf heeft (even oud als). Zij is irreflexief als een element haar niet tot zichzelf kan hebben (ouder dan), en niet-reflexief a\s een element al of niet de relatie tot zichzelf kan hebben (houdt van).

wederkerend (in spraakkunst).

(<Lat.), I. bn., (spraakk.) wederkerend: de reflexieve werkwoorden; het reflexieve pronomen, zich; II. zn. o. (...ven), wederkerend werkwoord.

terugwerkend; wederkerend (v. werkwoorden).

(< Lat. reflexivus; < reflecti = zich omdraaien). Een relatie R tussen twee elementen a en b (aRb) heet reflexief wanneer aRa steeds juist is; b.v. bij driehoeken de relatie ,,congruent met”.

Fr. réflexif, Lat. reflexivus, 1. bn. (spraakk. wederkerend): een toevallig reflexief ww.: zich wassen; een wezenlijk reflexief ww.: zich vergissen; het reflexief voornw., nl. zich; 2. o. reflexieven (wederkerend w.w.).

1° (wisk.) Equivalent. 2° In de philologie beteekent r. terugkeerend tot het subject (wederkeerend). Een r. werkwoord drukt uit, dat de van het subject uitgaande handeling weer op hemzelf terugslaat; meestal dienen hiervoor de vormen van het ➝medium. Het r. voornaamwoord noemt in den objectsvorm den persoon, die tevens het subject van het w...