Wat is de betekenis van Redenering?

redenering - zelfstandig naamwoord uitspraak: re-de-ne-ring 1. serie logische denkstappen ♢ zijn redenering is: Jos is nooit te laat, dus er is iets gebeurd Zelfstandig naamwoord: re-de-ne-ring de redenering ...

Een redenering is een aantal beweringen die in een logische relatie tot elkaar staan. De regels die voor het redeneren worden door de logica bestudeerd.

Taaluiting waarmee men beoogt een gesprekspartner van een standpunt te overtuigen door te laten zien dat dit standpunt een logisch gevolg is van bepaalde veronderstellingen. De redenering kan natuurlijk alleen succes hebben wanneer deze veronderstellingen voor de gesprekspartner al aanvaardbaar zijn. In de logica worden de veronderstellingen waarva...

werking van de gedachten, welke bestaat in een logische aaneenschakeling van betrekkingen (oordelen) en eindigt in een conclusie. De kwaliteit van een redenering hangt af van haar premissen (vooronderstellingen). Een kind van 7 à 8 jaar zegt dat olie op het water blijft drijven omdat het ‘vet’ is; later verlaat het dit standpunt...

s., redenaesje, reden.

...

v. (-en), 1. betoog, het maken van gevolgtrekkingen, bewijsvoering: door (logische) redenering kan men dat geheel duidelijk maken; uw redenering houdt geen steek, zij gaat niet op; 2. rede, betoog, vaak met gedachte aan lengte zonder gedegen inhoud: hij houdt ellenlange redeneringen, waaraan men niets heeft.

v. (soorten) redeneringen (het redeneren): wat een dwaze redenering! een logische redenering.

(rədə'ne.'ring) v. (-en) het redeneren : een logische, dwaze -; die houdt geen stand.