Wat is de betekenis van Redeloos?

nie met rede begaaf nie, dom.

bn. bw. (...lozer, -t of meest —), 1. niet met rede begaafd: het redeloze vee; 2. zijn verstand niet gebruikend of niet naar rede luisterend: het volk was redeloos; zo echt redeloos kan hij te werk gaan.

bn.; redelozer, redeloost (zonder verstand): het redeloze vee; fig. onzinnig: het volk was (1672).

('re:dəlo:s) bn. en bw. (...lozer, -t) 1. zonder rede, zonder verstand : het ...loze vee.Tgst. redelijk. 2. van het gezond verstand beroofd : het volk was -.

bn. en bw. (-lozer, meest), 1. niet met rede begaafd: het redeloze vee; 2. blijkgevend van onverstand: redeloze vooroordelen; (in sterker opvatting) dwaas, onzinnig: hij kan zo echt redeloos te werk gaan; 3. niet naar rede luisterend, uitzinnig: het volk was redeloos.

...

Redeloos - bn. bw. (...loozer, -t), zonder rede, verstand: het redelooze vee; — van zijn gezond verstand beroofd: het volk was redeloos; — zoo echt redeloos kan hij te werk gaan. REDELOOSHEID, v. gebrek aan verstand, domheid.

...