Recurrent
[v. Lat. recurrens, recurrentis] I zn persoon die hulp zoekt; iem. die van het recours (z.a.) gebruik maakt; II bn terugkerend; (wisk.) teruglopend.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[v. Lat. recurrens, recurrentis] I zn persoon die hulp zoekt; iem. die van het recours (z.a.) gebruik maakt; II bn terugkerend; (wisk.) teruglopend.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Lat.), bn., (wisk.) teruglopend: een récurrente betrekking, die een samenhang uitdrukt tussen een term van een rij en een aantal daaraan voorafgaande termen.
Dr. E.J. Dijksterhuis (1939)
(< Lat. recurrere --- teruglopen). Een recurrente betrekking drukt een samenhang uit tussen een term van een rij en een aantal daaraan voorafgaande termen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: