rechtsgeleerdheid
v. (kennis, wetenschap van het recht; jurisprudentie).
John Kooy (1933)
wetensch. v/h recht, wetenschapp. beoefening v/h recht, heeft betrekking o/d enkeling (burgerlijk r.), o/d staat (staatsr.) of o/d gemeenschap v. staten (internationaal of volkenr.).
J. Kramer (1908)
de kennis van het recht. Hare beoefenaars noemt men rechtsgeleerden, juristen. De R. kan zich bewegen op het zuiver wijsgeerige gebied van het natuurrecht, of op het meer empirische terrein van het stellige recht in al zijn deden, en heeft dan voornamelijk de geschiedenis, in het bijzonder die der rechtsinstellingen, en de uitlegkunde der bestaande...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: