rechtsgeleerd
1. bn. (het recht tot voorwerp van studie gemaakt hebbende; 2. rechtsgeleerde. m. en v. rechtsgeleerden (iem., die het recht bestudeerd heeft, kennis bezit van het recht: jurist, advocaat).
M. J. Koenen's (1937)
1. bn. (het recht tot voorwerp van studie gemaakt hebbende; 2. rechtsgeleerde. m. en v. rechtsgeleerden (iem., die het recht bestudeerd heeft, kennis bezit van het recht: jurist, advocaat).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn., 1. onderlegd, deskundig wat betreft de kennis van het recht: rechtsgeleerde schrijvers; 2. gewijd aan de rechtsgeleerdheid of aan een onderwerp op het gebied van het recht, juridisch: rechtsgeleerde studiën.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: