Rebelleren
opstandig zijn
Wat is de betekenis van Rebelleren?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Rebelleren
(rebelleerde, heeft gerebelleerd), (< Fr.), 1. zich verzetten tegen het gevestigd gezag : rebellerende onderdanen; 2. (oneig.) in opstand komen : alles in hen rebelleerde tegen vernietiging en ondergang.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
rebelleren
gerebelleerd (Fr. [Lat. rebellare]: in opstand komen, muiten, oproerig worden: met geweld zich verzetten).
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
rebelleren
('le:rən) (rebelleerde, heeft gerebelleerd) in opstand komen, muiten, oproer maken, zich met geweld verzetten.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
rebelleren
(rebelleerde, heeft gerebelleerd), 1. zich verzetten tegen het gevestigd gezag: rebellerende delen van de bevolking; 2. (oneig.) in opstand komen: alles in hem rebelleerde tegen vernietiging en ondergang.
Gerelateerde zoekopdrachten