Wat is de betekenis van ravotten?

ravotten - regelmatig werkwoord uitspraak: ra-vot-ten 1. voor de grap met elkaar vechten ♢ die vader is altijd aan het ravotten met zijn zoontjes Regelmatig werkwoord: ra-vot-ten ik ravot ...

Wanneer men bedenkt dat naast Nederlands v in andere talen dikwijls b voorkomt (geven-Duitsgeben, nevel-Latijn nebula enz.) is de verwantschap van ravotten met het Oudfranse zelfstandige naamwoord rabot: twist in het geheel niet vreemd. Bij rabot hoorde het werkwoord rabater: razen, tieren. Deze woorden gaan, evenals het Engelse to rave: ijlen, raa...

v., oangean, wyldjeije, wyldzje, wyldkaterje.

...

(ravotte, heeft geravot), 1. lawaai maken; 2. stoeien.. speels worstelen : papa was aan ’t ravotten met zijn zoontje ; zie die jonge katten eens ravotten in de tuin ; 3. stoeiend vrijen: verliefde jonge paren, ravottend door het groen.

ravotte, h. geravot (luidruchtig stoeien, wild spelen, joelend achter elkaar aan lopen): jongens ravotten; Z.-N. ook, ravotsen.

(ravotte, heeft geravot) [msch. < Mned. rabat, rumoer] luidruchtig stoeien, wild spelen : kinderen graag.

(ravotte, heeft geravot), 1. lawaai maken; 2. stoeien, speels worstelen: kijk die jonge katten eens ravotten in de tuin.

...