ravenaas
(18e eeuw, vero.) (scheldw.) (doortrapte) schurk. Eigenlijk: iemand die het waard is om opgehangen (en door de raven opgegeten) te worden; galgenbrok. O.a. bij Halma (1710): “Hy is een recht ravenaas; een slimme guit.” • Heillooze ravenäas! dat u de moordt moet slaan. (Jan Vos: Alle de gedichten. Deel 1. 1662) • Een hang...