Wat is de betekenis van ratelen?

(2017) (straattaal) verklikken. • Ook de man die Benaouf A. laat in de avond van 29 december heeft opgepikt op het Stadionplein, en die als anonieme bedreigde getuige heeft gesproken, zegt dat A. hem toen meteen vertelde te ‘zijn gerateld’ en dat Popeye de schutter was. (Paul Vugts: Afrekeningen. 2017)

ratelen - regelmatig werkwoord uitspraak: ra-te-len 1. snel achter elkaar een aantal harde geluiden maken ♢ om zeven uur ratelt de wekker 2. veel en snel praten ♢ wat kunnen die vrouwen ratelen,...

v., rattelje, rammelje, rinkelje, skolferje; (van een wagen), rykrakje; -d, rattelich, rammelich; -d vehikel, rykrak (it), krykkrak (it), rattelmansreau (it).

...

(ratelde, heeft gerateld), 1. met een ratel geluid maken : het ratelen van de vuilnisman ; 2. (met een zaak als ond.) een reeks korte, harde geluiden in snelle opeenvolging voortbrengen, meestal door het herhaalde tikken van een hard voorwerp tegen een ander hard voorwerp : een stuk vuurwerk dat ratelt en sist; — van werktuigen : ze stond op...

ratelde, h. gerateld (1 geluid maken met een ratel; 2 bij uitbr. v. min of meer heldere geluiden, die op ratelen gelijken; 3 kakelen, 4 Z.-N. reutelen): 1. vroeger ratelde de klepperman elk uur, zie ratelwacht; 2. rijtuigen ratelen over de stenen; de donder ratelt; 3. zij stonden hele middagen te ratelen; 4. Z.-N. hij ratelt reeds; verg. ratel.

('ra:tələn) (ratelde, heeft gerateld) [ wsch. klnb ] 1. met een klepperend toestel geluid maken : kinderen, vastenavondgekken . 2. een geluid maken als een ratel : het rijtuig ratelde over de steenweg; de donder ratelt. 3. snel en druk babbelen : kan uren aan een stuk -.

(ratelde, heeft gerateld), 1. met een ratel geluid maken; 2. een reeks korte, harde geluiden in snelle opeenvolging voortbrengen: ze stond op toen de wekker ratelde; van wagens, spoortreinen enz.: de wielen ratelden over de stenen; (ook) met een ratelend geluid rijden: een trein ratelde voorbij; een ratelende donderslag; 3. druk babbelen, snatere...

...