Zie Emerentius

➝ranzig.

v -> Emerentius (Zuid-Ndl.).

(<Fr.), bn. bw. (-er, -st), (van vetten en oliën waarin vluchtige vetzuren zijn vrijgekomen) sterk smakend en een onaangename geur verspreidend: vetten die rans worden. Thans meestal ranzig.

Ranzig, noemt men vetten en oliën, welke, doordat ze lang aan de lucht waren blootgesteld, een onaangenamen reuk gekregen hebben. Het ransworden is een gevolg van verbinding met zuurstof. Het vet wordt daarbij gesplitst in vetzuur en glycerine. Het vrijgekomen vetzuur riekt onaangenaam. Voornamelijk zijn het boterzuur, caprylzuur en capronzuur...

RANS bn. bw. (-er, -t), RANSIG, bn. bw. (-er, -st), (van boter, vet, spek, olie enz.) sterk smakend, garstig. RANSHEID, RANSIGHEID, v.