Wat is de betekenis van rangtelwoord?

telwoord voor rangorde. telwoord dat de rangorde in een reeks aangeeft, zoals eerste, tweede, derde, etc.. Voorbeelden: Breuken worden gevormd door een hoofdtelwoord en een rangtelwoord met elkaar te verbinden: eenderde, drievierde. http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/telwoord

rangtelwoord - zelfstandig naamwoord uitspraak: rang-tel-woord 1. geeft de plaats in een rang of volgorde aan ♢ 'eerste' en 'zesde' zijn rangtelwoorden 1. bepaald rangtelwoord [geeft de exacte plaa...

telwoord wat volgorde van voorwerp aandui.

...

o. (-en), woord dat door een getalbegrip de rang- of volgorde te kennen geeft, die een zelfstandigheid onder andere inneemt: bepaalde rangtelwoorden zijn: eerste, tweede, ander: onbepaalde zijn: middelste, hoeveelste.

o. rangtelwoorden (telwoord, dat de plaats van een voorwerp aangeeft in een rij van gelijksoortige dingen): b.v. de eerste dag der maand.

of ordinale (< Lat. ordo = reeks) is een telwoord, dat een nummer in een volgorde aangeeft. Over hun ontstaan bij de vsch. volken, zie Onze Taaltuin (I, de 2e en de 4e phase, blz. 266 vlg. en 282 vlg.).

('rang) o. (-en) telwoord dat de plaats aangeeft welke een voorwerp onder gelijksoortige inneemt b. v. de eerste dag van de maand. Tgst. hoofdtelwoord.

o. (-en), (ook: ranggetal), woord dat door een getalbegrip de rang-of volgorde te kennen geeft, die een zelfstandigheid onder andere inneemt: bepaalde rangtelwoorden zijn: eerste, tweede, ander; onbepaalde zijn: middelste, hoeveelste.