Wat is de betekenis van rangschikking?

rangschikking - zelfstandig naamwoord uitspraak: rang-schik-king 1. het verdelen in klassen ♢ volgens deze rangschikking is de walvis een zoogdier 2. het plaatsen in een bepaalde volgorde ♢ de r...

→ klassement

1. plaatsing van dingen of begrippen in een door regels bepaalde volgorde. - ordening. 2. het in een door regels bepaalde volgorde plaatsen van catalogustitels, ingangen e.d. en het op de juiste plaats tussenvoegen van nieuwe titels, ingangen enz. - sortering.

...

v. (-en), 1. indeling in groepen en soorten van de voorwerpen der levende of levenloze natuur; classificatie, systematisch overzicht: de leer van de rangschikking; 2. plaatsing in een bepaalde volgorde: een chronologische rangschikking; een alfabetische, een systematische rangschikking; 3. (rechtst.) vaststelling van een bepa...

v. rangschikkingen (het rangschikken, ordening).

v. (-en), 1. het rangschikken of gerangschikt-zijn, of de wijze daarvan; 2. ordening.

classificatie, het op een bepaalde wijze schikken, nevens elkander stellen volgens rang en volgorde. Elke wetenschap eischt, dat de feiten, welke haar onderwerp zijn op een behoorlijke wijze geordend, nevens elkander gesteld, gerangschikt worden. Zoodanige rangschikking vergemakkelijkt het overzicht over het geheel der feiten en dient om eenigermat...