Wat is de betekenis van rammelen?

(16e eeuw) (inf.) geslachtsgemeenschap hebben. Oorspr. gezegd van zoogdieren (hazen, konijnen), waarbij het mannetje ram genoemd wordt; thans ook van geile of wulpse mannen. Zie ook: rammelaar*. • (Corn. Kilianus: Etymologicum teutonicae linguae. 1777, herdruk uitgave 1599) • (Guido Gezelle: Loquela. 1881) • (Hans Heestermans: Erot...

rammelen - regelmatig werkwoord uitspraak: ram-me-len 1. heen en weer of op en neer bewegen ♢ hij rammelde hem flink door elkaar 2. een onregelmatig klapperend geluid maken ♢ door de harde wind...

met mijn voeten rammelen / ermee rammelen. Zijt ge met mijn voeten aan het rammelen? Ge rammelt ermee zeker? (Hou je me voor de gek?)

zie verroesten, staart, trommel.

In: de bewindspersoon rammelt met zijn/haar portefeuille. Hij/zij dreigt op te stappen, het kabinet te verlaten, zijn/haar portefeuille ter beschikking te stellen, als een meerderheid van het kabinet een door deze bewindspersoon vurig gewild plan of wetsvoorstel dreigt te verwerpen.

rammelen - geslachtsgemeenschap hebben, geilen, geil zijn. In deze bet. reeds vermeld door KIL. [1599] en gewestelijk in VI.-Belg. nog bekend (SCHUERM.); van ram ‘mannetjesdier’. Die ouwe sneukelaars (= snoepers, H.) die in ’er Jeugd zo veel gerammelt hebben dat ze in haar ouderdom zig moeten genoegen met het Spreekwoord: dat een...

(rammelde, heeft gerammeld), (ook:) aframmelen, een pak slaag geven. Sommige mannen rammelen hun vrouw bijna elke dag, vooral als ze dronken zijn (Doelwijt 1971: 17). - Syn. aftakelen, de bouten wassen, de mars breken, prieten, rossen (1).

v., rinkelje, rattelje, rammelje.

...