Wat is de betekenis van raken?

raken - regelmatig werkwoord uitspraak: ra-ken 1. hem een klap, schot of stoot toebrengen ♢ de kogel raakte hem in de schouder 2. hem ontroeren ♢ zijn opmerking raakte me erg ...

in: van raak ’em, flink, raak, ‘niet mis’: Feur de suyferhaad, crestreire se koaters, kippe en knaane ... fèn roakem! QUERIDO 1, 403.

zie geraken.

’m - zich bezatten of zich vol vreten; overmatig drinken of eten. Informele uitdr. Voor ‘drinken, zuipen’ gebruikte men vroeger ook het slangwoord meppen. En reken maar dat we ’m effetjes geraakt hebben hoor. Ik zat helemaal daabs voor de ruit. (Jan Cremer: Ik Jan Cremer. Tweede Boek, 1966) Jezus man, wat kan jij ’m raken. (Dolf de Vries: Boos do...

raken - coïre; eig. ‘treffen’ (vgl. tokkelen). G. Hoe ist Jannetje benie niet swaer? J. Dat most me de wijnt an waeyen (= dat zou van de wind moeten zijn, H.)G. Ick hebje iens eraeckt wis, Tis noch jongh lieve Moer, datter te nacht emaeckt is, v. MILDERT, Sr. Groengeel 2 [1633].

v., reitsje, r e k k e, r e k k e; kant noch wal —, nearne nei roaije, nearne hinne kinne, gjin kant út kinne; het raakt kant noch wal, it roait fuotten noch fiemen, igge noch seame(n), igge noch wâl, igge noch kant, it hat skik noch roai, roai noch liken, mjitte noch roai.

...

(raakte, heeft en is geraakt), 1. (overg.) (een doel) treffen, door een slag, stoot, worp, schot enz.: de schijf raken; hij sloeg hem waar hij hem raken kon; (bilj.) om de bal te trekken moet je hem van onderen raken; (Zuidn.) van de kwade hand geraakt zijn, betoverd zijn; — (volkst.) van raak ‘em,...

(meetk.), het snijden van een kromme door een rechte lijn zodanig dat de beide snijpunten oneindig dicht bij elkaar liggen; z Raaklijn.