Wat is de betekenis van Radbraken?

Na de wedstrijd voelde de keeper zich geradbraakt: de keeper had overal pijn.

middeleeuwse methode om te straffen; verhaspelen

Radbraken is een samenstelling van rad en braken. Het laatste is een werkwoord dat wij nog gebruiken in vlas braken: kneuzen, breken en in diefstal met braak: diefstal waarbij de toegang tot het huis wederrechtelijk verbroken is. Ook nacht braken hoort hierbij. Vroeger zei men niet radbraken, maar radebraken of rabraken en dat was eigenlijk beter,...

v., rêdbrake; geradbraakt worden, op it rêd sitte.

(radbraakte, heeft geradbraakt), 1. (hist.) zekere strafoefening toepassen waarbij een misdadiger langzaam doodgemarteld wordt, doordat eerst zijn ledematen gebroken worden en vervolgens zijn lichaam op een rad wordt gelegd ; — fig. : wij kwamen geradbraakt uit de wagen, in de hoogste mate vermoeid; 2. (een taal, een woord enz.) bij het spre...

oude strafvorm, tot in de 18e eeuw gehandhaafd. De veroordeelde werd op een rad gebonden, waarna de ledematen werden gebroken.

radbraakte, h. geradbraakt (gesch. rechtspleging, waarbij de delinquent op een rad geledebraakt werd): fig. wij kwamen geradbraakt uit de bolderwagen; hij radbraakt elk uitheems woord, spreekt het zeer slecht uit; geradbraakt Frans, verknoeid.

i/d Middeleeuwen toegepaste strafmaatregel, waarbij den veroordeelde o/e rad of kruis de ledematen gebroken werden.

Strafpleging, waarbij den gestrafte op een rad de ledematen gebroken werden. In overdrachtelijken zin wordt „geradbraakt” gebruikt voor: zeer vermoeid.