Wat is de betekenis van rabbijn?

joodse leraar en synagogeleider. joodse godsdienstleraar die ook raadgever in een joodse gemeenschap en leider van een synagoge is; rabbi. Voorbeelden: Bij een kerkelijke uitvaartdienst leidt de pastor of de dominee de dienst. Bij andere godsdiensten is dat de rabbijn (jodendom), de imam (islam) en bij de hindoes de pandit. http:/...

joods leraar en rechter in halachische kwesties

[Fr. rabbin, van rabbi: de n waarsch. ontstaan als veronderstelde meervoudsvorm] joods leraar, rabbi.

joods godsdienstleraar

joods schriftgeleerde en godsdienstleraar; rabbi

(afgeleid van het Hebr. rabbi), noemt men de toonaangevende wetgeleerde in Palestina. Aanvankelijk geen priester doch slechts leraar in de thora, werd hij in de loop van de 3de eeuw n. Chr. de leider van de godsdienstoefeningen en van heel de gemeente. Sinds het midden van de 14de eeuw was hij een vrijgestelde; daarvóór beoefende hij...

(<Lat. <Hebr.), m. (-en), Joods godsdienstleraar ; functionaris bij een Joodse gemeente, die belast is met godsdienstonderwijs en zielzorg.

(Hebr. Rab, groot in wetenschap, waardigheid), leraar, evenals het „doctor” bij ons, eretitel der Isr. geleerden; geestelijke voorganger van een Joodse gemeente, oudtijds ook rechter; een R. ontvangt zijn opleiding aan een seminarium.

m. rabbijnen (vernederlandsing v. rabbi; Ned. en België inz. Joodse geestelijke): rabbijn der Ned. Israelietische hoofdsynagoge.