Wat is de betekenis van raar?

Zie Gerard

raar - bijvoeglijk naamwoord 1. anders dan gewoon, speciaal ♢ hij vertelde een raar verhaal 1. een rare druif (knakker, pias) [een zonderling iemand] 2. een dubbeltje kan raar r...

Mogelijk moet bij deze naam een rade/rode-toponiem gezocht worden, zoals Raar (1347 Roder) bij Meerssen, Raren bij Vaals en Raeren bij Eupen (B.).

een - ei een raar iemand; een zonderling. In de jeugdtaal is een eiook ‘een domoor’ of ‘een halfzacht persoon’ (meestal een man, zelden van toepassing op een vrouwelijk iemand). Bij Veronica vonden ze hem een raar ei, maar het was een heel leuk programma. (HP/De Tijd, 29/10/93)

Roelof; geb. Leiden 31 oktober 1855, overl. aldaar 4 januari 1906. Werkzaam te Haarlem, Den Haag en van 1878 af te Leiden. Leerling van G.J. Bos. Schilder van portretten, landschappen en stadsgezichten, tevens lithograaf en glasgraveur.Tentoonstellingen Amsterdam, Arnhem, Rotterdam en Den Haag 1881-1894: duinen te Katwijk; in de duinen (...

bn. en bw. (-der, -st), 1. (gew.) schaars, zeldzaam: die soorten van glas worden raar; 2. zonderling, vreemd, wonderlijk: het is een rare kerel, een zonderling, iemand met veel eigenaardigheden; raar, maar waar; hij kan soms zo raar doen, zich zo vreemd gedragen; (ook) net doen alsof hij krankzinnig is; doe nu niet zo raar, handel en spreek nu eens...

m -> Gerard (Zuid-Ndl.).

adj. & adv., raer, frjemd, nuver, bryk, mâl; het gaat —, it naeit der in (frjemde, nuvere) koer(t)s út, it naeit der út, it giet der need omwei, it giet need.

I. bn. bw. (-der, -st), 1. (gew.) zeldzaam: die soorten van glas worden raar ; 2. (veroud.) merkwaardig, bijzonder: niet heel veel raars ; 3. (gew.) aardig, grappig : een rare kerel; een rare snaak ; 4. zonderling, vreemd, wonderlijk : het is een rare kerel, een zonderling, iemand met veel eigenaardigheden ; dat is een raar ding, dat is een moei...

bn., bw.; raarder, raarst (Fr. rare [Lat. ramsj: ongewoon, zeldzaam): een raar geval; een rare Chinees, een raar mens (of: een rare), zonderling iem.; men spreekt raar over hem, vreemd; ik voel me zo raar; ben je raar, niet goed wijs?

Raar bn. bw. (-der, -st), zeldzaam, zonderling, vreemd, wonderlijk; — het is een rare kerel, een zonderling, iemand met veel eigenaardigheden; — dat is een raar ding, dat is een moeilijk geval; — hij kan soms zoo raar doen, zich zoo vreemd gedragen, zoo zonderling aanstellen, (ook) net doen alsof hij krankzinnig is; — doe...

zie Bijzonder.