Wat is de betekenis van Quaternion?

viertal.

o. (-en), (wisk.) een bijzondere soort van complexe getallen, die bij de oplossing van vele vraagstukken voordeel opleveren: een quaternion is het quotiënt van twee vectoren.

(< Lat. quater = viermaal; < quattuor = vier). Rekengrootheid met vier eenheden. De naam is door Hamilton (1805—1865) gekozen naar aanleiding van het Gr. , in samenstellingen voor = vier) Tensor, Versor.

(wisk.), hooger ➝ complex getal van de gedaante a+bi+cj+dk, waarin a, b, c en d bestaanbare getallen zijn, terwijl i, j en k imaginaire eenheden zijn, die voldoen aan i2=j2=k2= -1, en die onderling door verschillende rekenregels verbonden zijn. De q. zijn het eerst ingevoerd door Hamilton. ➝ Absolute waarde. v. d. Corput.

o. (-en), een geordend viertal reële getallen. In analogie met de wijze waarop men de complexe getallen voorstelt in de gedaante a+bi, schrijft men het quaternion (a, b, c, d) meestal als een formele som a + bi + cj + dk, waarbij a,b,c,d reële getallen zijn en i, j, k de primaire eenheden. Men noemt a het scalaire deel van het quaternion...

Quaternion o. (-en), (wisk.) eene bijzondere soort van complexe getallen, die bij de oplossing van vele vraagstukken voordeel opleveren: een quaternion is het quotiënt van twee vectoren (rechte lijnen van bepaalde grootte en richting).