Wat is de betekenis van Puik?

(1927, vero.) (jeugd) goed, fijn. In Onze Taal (november/ december 1970) vermeld als tienerwoord van vroeger. • O puik! Ik heb de beeldigste bochten genomen. En ik ben achteruit een hek binnengereden. En ik heb eigenhandig gezwenkt!! (Cissy van Marxveldt: Een zomerzotheid. 1927) • Die huishoudster uit Holland is een puik idee. (Jo van Am...

Puik hangt samen met een niet meer voorkomend werkwoord puiken: uitlezen, uitkiezen. Het betekent: uitgelezen, uitstekende koopwaar. De beste vis heette: het puikje van de vismarkt. In het bijzonder echter bezigde men het voor de allerbeste kwaliteit laken. In 1550 schrijft Aert van der Goes ‘dat alle de lakenen die binnen den lande van Holla...

uitmuntend, van eerste kwaliteit; beste, keur.

adj. & adv., pûk, púk, pûrbêst.

...

I. bn. bw. (-er, -st), 1. (van zaken, inz. koopwaren) van eerste of zeer goede kwaliteit: puike haring, puike aardappelen, puike waar; 2. (niet alg.) voortreffelijk, uitmuntend: een rommeltje van bloemen, een overschot dat niet puik genoeg was voor de serre; de vader van de bruid was een degelijke man en de moeder ook puik; puik samenspe...

1. o. (het beste, het uitstekende, het voortreffelijkste, het uitgelezenste): het puik van uwen aardschen schat; het puik der schonen; het puikje, het allerbeste; 2. bn. (best, uitmuntend): puike waren, puike groenten.

l. bn. en bw. (-er, -st) best, uitmuntend, voortreffelijk : -e aardappelen. 2. o. (-je) het beste, de bloem.

I. bn. en bw. (-er, -st), voortreffelijk, uitmuntend: puike waar; samenspel; bw.: met mij gaat het puik; II. zn., o. het beste in zijn soort; m.n. in verbinding met een voorzetselbep. met van: het van de bevolking.