Wat is de betekenis van Pui?

pui - zelfstandig naamwoord 1. voorgevel van de begane grond van een huis ♢ aan de pui was een naambord bevestigd Zelfstandig naamwoord: pui de pui de puien

(zn) tasmuurtje, scheiding tussen tasruimte en dorsvloer WB.

bordes of stoep; onderste deel van een gevel.

s., pij, pei.

I. PUI (<Fr.) v. (-en), 1. bordes of stoep, soms rustend op pilaren, soms een massief stenen bouwsel, voor een stadhuis van waaraf men de besluiten, verordeningen enz. voorlas : van de pui iets verkondigen; 2. stoep of bordes voor een paleis of groot herenhuis; 3. (veroud.) dwarsbalk in een gevel waarop het bovenste deel van een gevel...

benedenste deel van gevel, gewoonlijk voor een groot deel uit glas bestaande.

v. puien, puitje (benedendeel v. e. winkelgevel, ondergevel, voorkant of bordes v. e. stadhuis, waar bekendmakingen worden afgelezen; gevel): een artistiek puitje.

Vnl. uit glas samengestelde wand, zooals winkelpui, tochtpui (glazen afscheiding van een tochtportaal) e.d.

v. (-en; -tje) [msch. Lat. podium (< Gr. podion < poes, podos, voet), verhoog] I. bordes van het stadhuis waar bekendmakingen worden afgelezen. 2. Uitbr. a. benedengevel. b. gevel : voor-, achterpui.