Wat is de betekenis van Psalm?

Psalm, lied uit het bijbelboek Psalmen; liedsoort waarin iemand zijn geloof belijdt en verkondigt; (fig.) lied of liedtekst waarin iemand van een bep. zaak of toestand getuigt. Het bijbelboek Psalmen bestaat uit 150 liederen, waarvan er vele aan koning David worden toegeschreven. Een voorbeeld: ‘Een psalm van David, op de vlucht voor zijn zoon Absa...

psalm - zelfstandig naamwoord 1. elk van de 150 liederen van David, waarvan de tekst in de bijbel staat ♢ de gelovigen zongen een psalm Zelfstandig naamwoord: psalm de psalm de psalmen

Een van de 150 gezangen uit het Oude Testament, toegeschreven aan koning David, die worden gereciteerd tijdens het officie en vanaf ca. 1500 vaak polyfoon, vanaf ca. 1600 met instrumentale begeleiding en later met solisten, koor en orkest werden getoonzet.

Een psalm is een tekst uit het Boek der Psalmen, hoofdstuk in het Oude Testament waarin David zichzelf begeleidt op een harp. In kerkdiensten worden de psalmen gezongen in de vorm van antifonen. Op rijm gezet leverden deze teksten metrische psalmen op. Vele componisten hebben psalmzettingen gecomponeerd.

Een psalm is een godsdienstig lied.

[Lat. psalmus, Gr. psalmos = loflied, van psallein = erg.: plukken, trekken; de snaren tokkelen, bij citer zingen] bep. bijbels lied.

godsdienstig lied

Gr. psalmos, oorspr.: lied, bij snarenspel gezongen.

elk v/d 150 liedere in Ou Testament, of soos hulle in Christelike kerke gesing word.