Wat is de betekenis van provocatie?

Provocatie is het handelen of spreken met de bedoeling om een ander op te hitsen, te verontrusten, of om te reageren op een bepaalde manier. Provocatie wordt ook gebruikt als juridische term, waarin het iemand beschrijft die zich schuldig maakt aan het aanzetten tot geweld of een gewelddadige reactie.

provocatie - zelfstandig naamwoord uitspraak: pro-vo-kaat-sie 1. verleiding tot een overtreding waardoor de andere partij wordt aangepakt ♢ agenten in burger gingen als provocatie drugs aanbieden Zelfstandig naamwoord: pro-vo-kaat-sie ...

[Lat. provocatio] het provoceren; ook: appèl op hoger gerechtshof.

uitlokking

passieve geweldloze uitdaging tot geweld of andersoortige maatregelen van de zijde der gezagsdragers.

uitdaging, uitlokking, terging.

...

(<Lat.), v. (-s, ...tiën), uitdaging, uittarting, de omstandigheid dat iem. een misdrijf gepleegd heeft na door daden of woorden van hem, tegen wie dat misdrijf is gepleegd, hiertoe te zijn opgewekt.

(Lat.), uitdaging, uittarting. Provoost, straflokaal in een kazerne.