Wat is de betekenis van Prorogatie?

De mogelijkheid om in het civiel procesrecht met de tegenpartij overeen te komen dat een geschil direct zal worden voorgelegd aan een hogere rechter.

[Lat. prorogatio] zn verdaging, uitstel.

uitstel

verlenging, verdaging; uitstel.

(<Lat.), v. (-s, ...tien), uitstel: — (rechtst.) het brengen van een geschil voor een andere rechter dan degene voor wie het eigenlijk moet worden gebracht; thans meestal: het afstand doen van één trap van rechtsbedeling, door een geschil dat vatbaar is voor hoger beroep aan een gerechtshof en waarin dading of compromis kan p...

heeft plaats als partijen schriftelijk overeenkomen om, met voorbijgaan van de rechter die in ie instantie bevoegd was, hun geschil direct aan de hogere rechter voor te leggen. P. mag alleen geschieden over geschillen, die voor dading* vatbaar zijn en door personen tot het aangaan daarvan bevoegd.

v. verschuiving, verdaging, verlenging (bv. v. e. termijn); ~ van rechtspraak, met onderling goedvinden plaats hebbende verschuiving v. e. arrondissementsrechtzaak naar het hoger gerechtshof van appel, waarvoor die zaak In tweede aanleg komen moest.

v. (Fr. [Lat. prorogatio]: verlenging, uitstel; rechtst. verkorte manier van procederen, waarbij men een geding, met voorbijgaan van den rechter in-eerste-aanleg, aanstonds aan den rechter-in-beroep voorlegt): prorogatie van rechtspraak, uitbreiding.

(proro'ga:si) v. (-s) het prorogeren, uitstellen, verdagen : de van een termijn, van rechtspraak, verschuiving van een geding, dat voor een arrondissementsrechtbank moest komen, dadelijk naar het hoger hof van appel.