Wat is de betekenis van primitief?

primitief - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: pri-mi-tief 1. met tekortkomingen ♢ ze wonen in een primitief huisje 2. weinig ontwikkeld ♢ we zien daar het leven in zijn meest primitieve vorm...

Primitief is een: 1) schilderij uit een periode (± 1400 - ± 1500) van de middeleeuwen in olieverf; primitief wordt hier in de 1e betekenis bedoeld; bijv. Vlaamse primitieven en Noord-Nederlandse primitieven; 2) aanduiding voor niet-westerse kunst met name Afrika, Oceanië (dus niet China en Japan die tot de oude cultuurgebieden gerekend worden).

[Fr. primitif, van Lat. primitivus = de eerste in zijn soort] in eerste ontwikkelingsstadium van beschaving verkerend of daartoe behorend, oorspronkelijk; eenvoudig van samenstelling of aard (verlichting), hoogst eenvoudig; gebrekkig of met gebrekkige middelen gemaakt; (schilderk.) voorafgaand aan lt. Renaissance: [i]de primiti...

eenvoudig; gebrekkig; oorspronkelijk; onbeschaafd

1. Van zaken: oorspronkelijk. Nand kwam de studio opnieuw ingehold, drager van twee ietwat onorthodoxe breipriemen (hij was er door zijn woeste vaart mee tegen de vlakte gegaan, waardoor ze wat van hun primitieve vorm hadden ingeboet), V.D. VELDE 1964, 119. 2. Van meubelen: antiek. Primitieve eetkamer, Gent 19/8/1976, p. 3. Massief eiken...

eerste; eenvoudig; onbeskaaf.

oorspronkelijk; eenvoudig; onbeholpen; gebrekkig

...

(<Fr.-Lat.), bn. bw., 1. behorend tot het vroegste stadium in een ontwikkeling, inz. van het leven en de maatschappij, eenvoudig: het leven in zijn meest primitieve vorm; primitieve gevoelens; primitieve volken, bij welke het denken en de techniek nog zeer weinig ontwikkeld zijn; 2. (schild.) behorend tot die periode der Eur...