Wat is de betekenis van positie?

positie - zelfstandig naamwoord uitspraak: po-siet-sie 1. werk waarvoor je betaald wordt ♢ zij heeft een goede positie bij een bank 2. waar het zich bevindt ♢ wat is de positie van het schip?...

(Synoniem voor: Locatie (BRT)) De Locatie (BRT) is de unieke positie van een object in een vlak of een ruimte.

Positie - transacties die door een hoekman voor eigen rekening en op eigen risico worden afgesloten, met het doel winst te maken of omdat hij vraag en aanbod met elkaar in evenwicht wil brengen.

positie: plaats in het peloton.

(de; -s) SP 1 - houding, stand van het lichaam, bv. tijdens de drive → stand 2 - plaats, ligging (zoals bepaald door of t.o.v. andere punten), bv. van de bal, maar ook: in de rough in een goede, slechte positie staan om te slaan.

(de; -) 1 SP - houding, stand van het lichaam. 2 GY - in de gymsport toegepaste stand van het lichaam, waarbij men uitgaat bij balletfiguren. • Uitgangsposities van de armen zijn: voorbereidende positie (armen laag, ellebogen licht gebogen, handen rond, armen vormen een ovaal), 1e positie (armen als in de voorbereidende positie, maar nu voor, op d...

Bij het stellen van vragen een voortdurend wisselende positie in het lokaal innemen.

De hoeveelheid gas die een netgebruiker per saldo gedurende de contractueel overeengekomen balanceringsperiode aan het gastransportnet heeft onttrokken, dan wel daarop heeft ingevoed. Een positie kan short (gasinvoer kleiner dan afname)., long (gasinvoer groter dan afname). dan wel in evenwicht zijn (gasinvoer gelijk aan afname). (artikel 1, onderd...

positie - Term om aan te geven dat iemand of een bedrijf effecten of andere beleggingsmogelijkheden in bezit heeft en daarmee een koersrisico loopt. Er wordt bijvoorbeeld gezegd dat een belegger 100 aandelen Koninklijke Olie in positie heeft.

Eng. position; 1 houding, stand, plaats of toestand; plaatsing (van een advertentie); 2 zie merkpositionering; 3 stellingname of houding van een individu; de attitude; 4 plaats in de maatschappij, criterium bij segmentatie naar inkomensklasse, welstand of beroep.

Bij het bieden: plaats aan tafel ten opzichte van de gever, die zelf in ‘eerste positie’ zit. De speler links van de gever zit in tweede positie, de partner van de gever in derde en de speler rechts van de gever in vierde. Overigens is de ‘vierde positie’ ook de situatie waarin de speler verkeert die met een pas (de derde op rij) een einde aan het...

Een positie is een plaats die iemand in de maatschappij of binnen een groepering in verhouding tot anderen inneemt.

ligging; toestand; houding; betrekking; zwangere toestand; maatschappelijke stand

Plaats die iemand inneemt in een groep of gemeenschap, waaraan een bepaalde status gekoppeld is.

Een belangrijk begrip in de sociologie en sociale psychologie, aldaar gehanteerd in de betekenis van sociale positie. De positie maakt deel uit van de sociale structuur, het netwerk van sociale interacties en interactiemogelijkheden en van posities, dat kenmerkend is voor een bepaalde groepering. De sociale positie in een groepering is het om de in...

De vijf posities van het klassieke ballet zijn universeel bekend. Ze werden vastgelegd door de dansmeesters, werkzaam aan de Académie Royale de Danse, gesticht door Lodewijk XIV te Parijs. Ze vormen nu nog de basis van het dansonderricht en het uitgangspunt van alle koreografische bewegingen. De vijf voetposities zijn de volgende:- Eerste p...

[→Fr.], v. (-s), 1. houding, stand van het lichaam: de van iemand op de evenwichtsbalk; (ballet) term voor de vijf basisstanden van de voeten (e); 2. (fig.) innerlijke houding: — nemen, kiezen, zijn houding bepalen, partij kiezen; 3. plaats, ligging (zoals bepaald door of ten opzichte van andere punten): de van een ster; zijn bepalen (...

1. stand van de linkerhand ten opzichte van de hals van strijkinstrumenten volgens een diatonische reeks; 2.stand van de coulisse (schuif) van een trombone volgens een chromatische reeks.

plaats; stelling; ligging, stand, houding; betrekking

s., posysje; (in het maatschappelijk leven), stelling; iem. zijn — doen verliezen (door geïntrigeer), immen út it sté, der út wrotte.