Wat is de betekenis van pontificaal?

pontificaal - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: pon-ti-fi-caal 1. plechtig en nadrukkelijk ♢ hij ging pontificaal vooraan zitten Bijvoeglijk naamwoord: pon-ti-fi-caal ... is pontificale dan ...

[Lat. pontificalis] I zn (hogepriesterlijk) plechtgewaad; (gemeenzaam) beste pak; II bn hogepriesterlijk, bisschoppelijk; pontificale mis, mis door bisschop plechtig gecelebreerd.

(pontifikaal) staatsiegewaad van paus of bisschop; opperpriestelijk; beste pak

(= op de wijze van een → pontifex), plechtige liturgische dienst door den paus, een bisschop, of een prelaat, die ertoe gerechtigd is (abt, en de eerste drie klassen der → Protonotarii Apostolici), met zijn assistenten.

priesterlijk, bisschoppelijk.

(<Lat.), I. bn., opperpriesterlijk, bisschoppelijk, pauselijk ; een pontificale mis, mis waarbij de dienst door een bisschop verricht wordt; II. zn. o., 1. staatsiegewaad van paus of bisschop; 2. (volkst.) beste pak, pronkgewaad: ze waren allen in pontificaal; 3. boek dat de bisschoppelijke liturgie bevat.

1 aj. priesterlijk; hogepriesterlijk, bisschoppelijk; 2 o. pauselijk of bisschoppelijk plechtgewaad; 3 fig. staatsiekleed; beste pak.

Lat. pontificalis =priesterlijk, 1. o. (plechtgewaad v. paus of bisschop): fig. in pontificaal zijn, in plechtgewaad; 2. bn., bw. (op den pontifex betrekking hebbende, [opperpriesterlijk; bisschoppelijk; pauselijk; zeer plechtig): een pontificale mis, b.v. in St.-Pieter te Rome, door den Paus gecelebreerd.

enz. → pontifikaal enz.