pogen - regelmatig werkwoord uitspraak: po-gen 1. er je best voor doen ♢ ik poogde het woord te schrijven Regelmatig werkwoord: po-gen ik poog jij/u poogt hij/zij poogt wij/zij/jullie pogen ik/jij/u/hij/zij poogde wi...

Pogen (poogde, heeft gepoogd), met inspanning trachten, middelen in het werk stellen om (iets te doen, te verkrijgen enz.); —, o. het pogen: al zijn doen was een ijdel pogen.

Kath. maandschrift der jonge gedachte in Vlaanderen (1923-’25), onder redactie van Wies Moens, Fern. Van Goethem en Eug. Lemmens.Lit.: R. Roemans, Bibl. van de mod. VI. Lit. (I, 9).

(‘po:gən) (poogde, heeft gepoogd) zich moeite geven om een doel te bereiken, trachten naar: hij poogde zich los te werken; de vijand poogde tevergeefs zijn geschut vooruit te brengen; hij heeft hem te overtuigen; dat was allemaal ijdel -. Syn. streven, trachten.

(poogde, heeft gepoogd), zich inspannen; beproeven, proberen: de dief poogde te ontsnappen; als zn.: al zijn doen was een ijdel —.