Wat is de betekenis van poëtisch?

poëtisch - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: po-e-ties 1. als van een dichter ♢ hij heeft mij een poëtische brief geschreven 2. dromerig en gevoelig ♢ haar kamer is poëtisch ingericht ...

[Lat. poeticus, Gr. poiètikos] dichterlijk; in verzen.

dichterlijk

dichterlijk; in versmaat

adj., poëtysk, dichterlik.

poëtisch, dichterlijk.

bn. bw. (-er, meest —), 1. van een dichter, nis dichter: zijn poëtische bedrijvigheid; 2. zoals eigen is aan, zoals men vindt bij dichters of in de poëzie: poëtische uitdrukkingen; 3. herinnerend aan poëzie, dichterlijk mooi: poëtische gedachten; hoe poëtisch! 4. dichterlijk gestemd : wat ben je poëtisch...

dichterlijk; in versmaat.

bn., bw. (dichterlijk), (ë = ee).

('e:tis) bn. en bw. (-er, meest -) dichterlijk: -e gedachten; gestemd. Tgst. prozaïsch.

bn. en bw. (-er, meest -), 1. dichterlijk; 2. dichterlijk gestemd: wat ben je —; in een poëtische bui.

poëtisch - dichterlijk; in versmaat.

dichterlijk, in den trant van een gedicht; poëtiseeren, dichten, verzen maken.

dichterlijk.

dichterlijk.

Poëtisch bn. bw. (-er, meest-), dichterlijk; poëtische gedachten; poëtisch gestemd zijn.