Wat is de betekenis van plezierig?

plezierig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ple-zie-rig 1. waarvan je in een goede stemming komt ♢ dat zachte muziekje is erg plezierig 2. vrolijk en prettig in de omgang ♢ meester Ragnar is ee...

adj. & adv., noflik, nochlik, plezierich.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. genoeglijk, vermakelijk: iets plezierig vinden; een plezierige dag, waarop men veel plezier heeft; een plezierige tijding, die ons plezierig stemt, die genot geeft; 2. (van personen) vrolijk: een plezierige, praatgrage man.

I. bn. (1 van zaken: pleizier verschaffende, vermaak gevende, genoeglijk, aangenaam, vermakelijk, 2 van personen: prettig in de omgang; ook: vrolijk, opgewekt, lustig): 1. ik wens je een plezierige reis; plezierig is anders, het was voor mij plezierig; iets (niet) plezierig vinden, dat is ook plezierig, ir. verre van aangenaam; iets plezierigs, iet...

bn. en bw. (-er, -st) Gemz. vermakelijk, genoeglijk: een -e dag; iets vinden. Syn. ➝ aangenaam.

bn. en bw. (-er, -st), 1. genoeglijk, vermakelijk: iets — vinden; een plezierige dag, waarop men veel plezier heeft; dat is niet zo ―,nogal onaangenaam; 2. (van personen) vrolijk: een plezierige man.